و خداوند تورا آفرید...
و خداوند تو را افريد تا من تنها نباشم.
تو را افريد در روزگاراني كه من نبودم. تا باشم. تا بتوانم. تا بهانه اي باشي براي زندگاني ام. تا بتوانم دوستت داشته باشم. خداوند تورا افريد تا بعد او تو را پرستم. تا بعد خالق يگانه قبله ام باشي. و سوي تو نماز عشق گذارم. تو را افريد تا به من درس محبت و عشق بياموزي. تو را افريد تا تك تك ذراتم به ستايشت برخيزند. و من... و اما من... چگونه گويم دوستت دارم. چگونه احساسم را كه از ذره ذره ي وجودم نشات ميگيرد در كلامي كوتاه برايت وصف كنم. اي تنها بهانه ي زندگي ام. اي پروردگار عشق در بت كرده ي قلبم. دوستت دارم به اندازه ي تمام ارزو هاي سبز. به اندازه ي تمام رويا هاي خيس. و به اندازه ي بي نهايت هاي بي نهايت... دوستت دارم.
تقدیم به همه ی دوستانم
که لحظه لحظه ی زندگیم به یادشونم و براشون بهترین هارو رو می خوام
کسایی که بدون اونا هیچم..
ممنونم که هستی دوست جونی من ، با تمام وجود ممنونم ازت..
حتی اون دوستایی که تازه باهاشون دوست شدم! ازشون ممنونم که منو پذیرفتن
ممنونم بچه ها...ممنونم 
سلام سلام من تینام